Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kobieta — z przeszłością «kobieta, która miała w życiu wielu kochanków lub uprawiała prostytucję»: Każda femme fatale jest kobietą z przeszłością, ma bogate doświadczenie życiowe, zna wartość pieniędzy i złą siłę niszczycielskich namiętności. KF 1/1996.… … Słownik frazeologiczny
kobieta — ż IV, CMs. kobietaecie; lm D. kobietaet «dorosły człowiek płci żeńskiej» Elegancka, piękna, ponętna, przystojna, wytworna, wyzywająca kobieta. Inteligentna, mądra, rozumna kobieta. Gospodarna, pracowita kobieta. Kobieta niestała, zmienna. Kobiety … Słownik języka polskiego
prowadzić się — Kobieta, dziewczyna źle się prowadząca «kobieta, dziewczyna mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami, uprawiająca nierząd; kobieta lekkich obyczajów, prostytutka»: Ja bym jej nie wynajmowała, to dziewczyna źle się prowadząca (...) będzie … Słownik frazeologiczny
obyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, umowny, najczęściej utwierdzony tradycją sposób postępowania w danych okolicznościach, właściwy pewnej grupie ludzi, charakterystyczny dla danego terenu, okresu itp.; zwyczaj» Dawny, ludowy,… … Słownik języka polskiego
obyczaje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. obyczajejów {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechnie akceptowany przez daną społeczność sposób życia, prowadzenia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Panują gdzieś surowe obyczaje. Upadek, zepsucie obyczajów. Rozwiązłość… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama … Słownik języka polskiego
hetera — ż IV, CMs. heteraerze; lm D. heteraer 1. «w starożytnej Grecji: kobieta lekkich obyczajów, często odznaczająca się nieprzeciętną inteligencją i wykształceniem; dziś książk.: kurtyzana, kokota» 2. pot. «kobieta kłótliwa, dokuczliwa; jędza,… … Słownik języka polskiego
lafirynda — ż IV, CMs. lafiryndandzie; lm D. lafiryndaynd lekcew. «kobieta lekkomyślna, kobieta lekkich obyczajów, nie zasługująca na szacunek» ‹?› … Słownik języka polskiego
hetera — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. heteraerze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w starożytnej Grecji: kobieta lekkich obyczajów, na ogół o wysokim poziomie umysłowym, o wykształceniu literackim, filozoficznym,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziewczynka — ż III, CMs. dziewczynkance; lm D. dziewczynkanek 1. «dziecko płci żeńskiej; w połączeniu z rzeczownikiem w dopełniaczu albo z zaimkiem dzierżawczym: córka» Dziewczynka z warkoczykami. Urodziła się im dziewczynka. Moje dziewczynki chorowały na… … Słownik języka polskiego
